Montmorillonitin, Parazit Faaliyetlerini Etkisiz Hale Getirmesi

İngilizcesi aşağıda verilen bir diğer bir araştırmada, semptomları arasında öksürük, halsizlik, hemoptizi, düşük seviyeli ateş ve kilo kaybı olan tüberkülozu andıran bir hastalık olan histoplasmise sebebiyet veren Histoplasma Capsulatum paraziti üzerinde çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmada,

Montmorillonitin düşük konsantrasyonda bile, bu parazitin respirasyonunda (enerji üretim faaliyetleri) göze çarpan bir azalma sağladğı tespit edilmiştir. Montmorillonitin bu şekildeki etkinliğinin, yüksek konsantrasyonlu Kaolin ve Attapulgit ile kıyaslandığında da daha iyi olduğu belirtilmiştir. Yapılan gözlemlerde, Montmorillonitin bu fonksiyonu besini engelleyerek yerine getirmediği ve Montmorillonitin parazitin ipçiklerine sıkıca tutunmuş şekilde olduğu gözlemlenmiştir. Bunun anlamı şu şekilde ifade edilmiştir, Montmorillonit bu parazitin misel yüzeylerine yapışarak ve besini değil besinin hareketini engelleyerek, bunun yanında metobalizma ara ürününe ve misel duvarındaki gaz alışverişine müdahale ederek bu parazitin respirasyonunu (enerji üretim faaliyetleri) düşürmeyi başarmıştır.

Adhesion Of The Clay Minerals Montmorillonite, Kaolinite, And Attapulgite Reduces Respiration Of Histoplasma Capsulatum.
S Lavie and G Stotzky
PMCID: PMC238816 [PUBMED – indexed for MEDLINE] Appl.Environ. Microbiol. January 1986 vol. 51 no. 1 65-73
Abstract: The respiration of three phenotypes of Histoplasma capsulatum, the causal agent of histoplasmosis in humans, was markedly reduced by low concentrations of montmorillonite but was reduced less by even higher concentrations of kaolinite or attapulgite (palygorskite). The reduction in respiration followed a pattern that suggested saturation-type kinetics: an initial sharp reduction that occurred with low concentrations of clay (0.01 to 0.5% [wt/vol]), followed by a more gradual reduction with higher concentrations (1 to 8%). Increases in viscosity (which could impair the movement of O2) caused by the clays were not responsible for the reduction in respiration, and the clays did not interfere with the availability of nutrients. Scanning electron microscopy after extensive washing showed that the clay particles were tightly bound to the hyphae, suggesting that the clays reduced the rate of respiration of H. capsulatum by adhering to the mycelial surface and, thereby, interfered with the movement of nutrients, metabolites, and gases across the mycelial wall.